فراوانی علل تشنج در کودکان بستری بیمارستان تخصصی اطفال زاهدان

زمینه و هدف: تشنج در کودکان با شیوع 4-6 مورد در 1000 کودک، شایعترین اختلال نورولوژیک طب کودکان است. با توجه به شیوع نسبتا بالای تشنج و اهمیت اثرات روانی - اجتماعی و شناختی آن، مطالعه حاضر با هدف تعیین علل و عوامل زمینه ای تشنج در کودکان انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، 178 کودک بستری مبتلا به تشنج با روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سه قسمتی شامل مشخصات فردی، حمله تشنجی و رویه های تشخیصی انجام شده، جمع آوری گردید؛ سپس با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری chi-square و ضریب همبستگی در سطح معنی داری p£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: از 178 کودک مورد بررسی، %42.8 مونث و %57.2 مذکر بودند. %86.7 با زایمان طبیعی و %13.3 با سزارین متولد شده بودند. میانگین طول بستری %5.63 روز، سن کودک 3.05 سال، وزن هنگام تولد 2838.92 گرم و میانگین طول مدت تشنج 7.85 دقیقه بود. دفعات تشنج در %44.4 کودکان، سه بار در روز و در %20.2 آنان سابقه خانوادگی، مثبت بود. %48.6 بیماران تشنج فیبریل، %28.1 صرع، %5.6 عفونت، %9.6 انسفالوپاتی استاتیک و %7.9 سایر علل تشنج را داشتند. بین جنس کودک و نوع زایمان و وزن تولد با علت تشنج ارتباط معنی داری وجود نداشت ولی با سن بروز اولین حمله تشنجی و طول مدت تشنج و دفعات تشنج ارتباط معنی داری حاصل گردید (p=0.00). عوامل زمینه ای تشنج ناشی از تب، عفونت تنفسی فوقانی (%40)، گاستروآنتریت (%3.4)، عفونت ادراری (%4)، پنومونی (%12)، اوتیت (%5)، سپتی سمی (%3.6) و تب با منشا ناشناخته (%5) بودند.نتیجه گیری: گرچه تشنج در بیشتر موارد اختلال خوش خیمی محسوب می شود، فراوانی آن دسته از تشنج ها که نیازمند بررسی، تشخیص و برنامه ریزی درمانی ویژه هستند، آن قدر هست که در مورد هر کودک شرح حال کامل، معاینه دقیق و ارزیابی پاراکلینیک انجام شود؛ زیرا ارزیابی تشخیصی روی تصمیمات درمانی، مشاوره خانوادگی، نیاز به بستری شدن و پیگیری خاص این بیماران تاثیر می گذارد. ارایه شواهد دقیق از حملات در طول زمان با شناسایی عوامل ایجاد کننده و تشدید کننده حملات کودک می کند و پرستار با کمک آن می تواند دفعات حمله را کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند و از بروز عوامل آن بکاهد.